Όχι πια Νερίνα: εικόνα, υποτροπή, πόρτα, μυστήριο, τιάρα

Η Μάγισσα Ιωάννα

«…Η ζωή μου όλη είναι ένα καμίνι
που ‘χω πέσει μέσα και με σιγοψήνει…»
«Σαράντα βαθμοί έξω και τον Καζαντζίδη στο ραδιόφωνο, γαμώ την τύχη μου…», σκέφτηκε κι έριξε μια ακόμα κλεφτή ματιά στο ταξίμετρο να δει τι είχε γράψει μέχρι τώρα. Τα αυτοκίνητα δεν προχωρούσαν καθόλου. Μέσα σε ένα τέταρτο είχαν διανύσει 100 μέτρα… Και το ταξί σκυλοβρομούσε… Άνοιξε τέρμα και το άλλο παράθυρο, για να μπει λίγο αέρας.

- «Πολύ ζέστη σήμερα, κοπελιά…» της είπε χαμογελώντας πονηρά, κοιτώντας με λαγνεία το αβυσσαλέο ντεκολτέ της.«Αυτό μου’ λειπε τώρα, να μου πιάσει και κουβέντα…», σκέφτηκε· «…Κοίταζε, μαλάκα, όσο θέλεις, αλλά μη μιλάς…».Τον έβλεπε που την κοίταζε μέσα από τον καθρέφτη· αφού χόρτασε βυζί, άρχισε να κοιτάζει τα πόδια της.

- «Δεν μου λες, κομποσκίνι είναι αυτό;», τον ρώτησε, ύστερα από λίγο μπας και τον ξενερώσει.

- «Ναι, το’ φερα πριν δυο χρόνια από το Άγιο Όρος μαζί με τούτη την εικόνα του Άη Γιάννη… Πιστεύεις, κοπελιά;»

Ο εκφωνητής των ειδήσεων την έβγαλε από τη δύσκολη θέση: «Την τελευταία του πνοή άφησε πριν από λίγο, σε ηλικία 85 ετών, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ στο νοσοκομείο Τζεμέλι της Ρώμης, όπου είχε εισαχθεί μετά τη νέα υποτροπή που παρουσίασε η υγεία του το βράδυ της Πέμπτης. Πολωνικής καταγωγής, ο κατά κόσμον Κάρολος Βοϊτίλα, εκλέχθηκε πάπας στις 16 Οκτωβρίου του 1978 και έγινε ο πρώτος μη-Ιταλός Πάπας τα τελευταία 455 χρόνια. Σταθερά αντίθετος στην έκτρωση, υπερασπίστηκε την παραδοσιακή άποψη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Είναι χαρακτηριστικό εξάλλου ότι στη διάρκεια της θητείας του αγιοποίησε πολύ περισσότερους ανθρώπους από κάθε προηγούμενο Πάπα. Αναφέρεται ότι, μέχρι τον Οκτώβριο του 2004, είχε αγιοποιήσει συνολικά 1.340 ανθρώπους. Συνεχίζουμε με τις αθλητικές μας ειδήσεις…».

«Τι πες τώρα…1.340 αγίους… δηλαδή μόνο εμάς δεν έκανε άγιους ο Ιωάννης, κοπελιά…», της είπε χαμογελώντας πλατιά.
«Πάω στοίχημα ότι έχει και ένα χρόνο να πλύνει τα δόντια του», σκέφτηκε και του γύρισε:

- «Κι εσύ τι ζόρι τραβάς με το πόσους αγίους έκανε ο πάπας;»

- «Ρε κοπελιά, μπας και είσαι καθολικιά;» τη ρώτησε μισοαστεία, μισοσοβαρά.
Ευτυχώς η συζήτηση δεν θα πήγαινε μακριά.

- «Φτάσαμε, όπου μπορείς μ’ αφήνεις».

- «Τι εδώ είμαστε;»

- «Ναι».
- «Κοπελιά, εδώ δουλεύεις;»
- «Ναι εδώ δουλεύω, υπάρχει κανένα πρόβλημα;»

- «Όχι, ρε κοπελιά… κανένα πρόβλημα. Και δε μου λες, τώρα που γνωριστήκαμε, αν έρθουμε κανένα βράδυ μπορείς να μεσολαβήσεις να βρούμε κανένα καλό τραπέζι μπροστά-μπροστά; Τραπέζι με θέα, να πούμε, καταλαβαίνεις…»

Τον κοίταξε κάτω από τις τεράστιες μαύρες βλεφαρίδες της και του είπε βραχνά καθώς τον πλήρωνε:

- «Πες στο γκαρσόνι ότι είσαι γνωστός της Μάγισσας Ιωάννας και θα κανονίσει…»

Τα χέρια τους ακούμπησαν λίγο κι εκείνος ίδρωσε ακόμα περισσότερο.

«Από τη Μάγισσα Ιωάννα, ε; Θα το θυμάμαι…», της είπε καθώς της έδινε τα ρέστα.

«Θα φας καλά, μαλάκα», σκέφτηκε, καθώς έβγαινε από το ταξί· «Κοίτα ρε το γύφτο που θέλει και πρώτο τραπέζι κι ούτε μια κούρσα δεν κερνάει…»

Ύστερα του χαμογέλασε κι έκλεισε την πόρτα του ταξί τόσο δυνατά που κόντεψε να την ξεχαρβαλώσει.

- «Βρωμιάρη» σφύριξε μέσα από τα δόντια της.

- «Τι είπες, κοπελιά;», ρώτησε εκείνος ξαφνιασμένος.

- «Τον Άρη, να ζητήσεις το γκαρσόνι τον Άρη», του απάντησε και χάθηκε γρήγορα μέσα στην πόρτα του κλαμπ.

- «Μυστήριο πράγμα, ρε παιδάκι μου… Σου λέω βγάζει τα περισσότερα φιλοδωρήματα από κάθε άλλη μέσα στο μαγαζί… Και να πεις ότι είναι η πιο όμορφη… Και δε σου λέω για μας… Αλλά να βγάζει παραπάνω κι από τη Οκσάνα και τη Νατάλια… Εσύ πως το εξηγείς αυτό; Τι της βρίσκουνε; Τι παραπάνω έχει από τις υπόλοιπες;». Η συζήτηση κόπηκε απότομα μόλις την είδαν.

- «Γεια σου, Ιωάννα», τη χαιρέτησαν λίγο αμήχανα.

Εκείνη τις κοίταξε, τους χαμογέλασε λίγο ειρωνικά, και συνέχισε αγέρωχη για το καμαρίνι της. Κάθισε στην καρέκλα, κοιτάχτηκε φιλάρεσκα στον καθρέφτη και άρχισε να βάφεται.«Σκρόφες… Τι παραπάνω έχω από εσάς ε;… Απορείτε τι μου βρίσκουν… Θα σας πω τι μου βρίσκουν ρε· είμαι η Μάγισσα Ιωάννα! Κι αυτό δεν μάθετε ποτέ σας τι σημαίνει…», μουρμούρισε και ύστερα στήριξε προσεκτικά τη μαργαριταρένια τιάρα στα κατάξανθα μαλλιά της.

Υ.Γ. 1. Ζήτησα να μου επιτρέψουν να αναδημοσιεύσω τα κείμενα που για τη γέννηση τους οι λέξεις μου υπήρξαν η αφορμή. Η "κερασιά" ήταν η τέταρτη που δέχτηκε.

Υ.Γ.2. Διευκρινίζω για όσους δεν ξέρουν το παιχνίδι των πέντε λέξεων ότι το παραπάνω κείμενο δεν έχει γραφεί απο εμένα, εγώ απλά έδωσα τις πέντε λέξεις και ζήτησα από την "kerasia" να γράψει ένα κείμενο που να περιέχει αυτές τις λέξεις. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας ήταν το κείμενο που διαβάσατε.