Καλημέρα. Σήμερα ξύπνησε το Παρίσι μέσα μου και μαζί του τα παιδικά μου χρόνια. Τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά. Δυο τραγούδια σήμερα, δανεικά απο ξένη εφηβεία, δέστε τα σαν γλωσσική άσκηση ή σαν ευκαιρία για καφέ σε γαλλικό caf?*.
* Το πάλεψα και κατέληξα ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο, έτσι το ? παραμένει ως έχει, μιας και απο ότι φαίνεται ήρθε για να μείνει. Ίσως να έχει σχέση με τη κλασσική σωβινιστική συμπεριφορά των Γάλλων, σε σχέση με τη γλώσσα τους εννοώ. Κάτι σε εκδίκηση ίσως;
6 σχόλια:
Βonjour Νερινά!
Για Κερασιά: Bonjour petite, avec nom qui rappelle petits de jus pleins rouges fruits. (ότι θυμόμουνα έγραψα).
Το Νερινά όλα τα λεφτά.
Bonjour, ma belle!
Et merci beaucoup pour la tarte aux cerises.
Για just me: Χθες πέρασα αργά και την είχες κάνει για το πάρτυ του Κασσιανού.
Καλημέρα σου.
Αυτός ο γαλλοθρεμμένος και γαλλομαθής γατος είναι απαιχτος.
Μηπως θυμασαι το ονομα του;
Αχα! Παιδικά χρόνια στο Παρίσι;
Κατάλαβα καλά;
Προς σχολιαστές αυτού του πόστ:
Να σας πω, εγω ούτε το αμπεσε δεν έμαθα στην ζωή μου. Τι θα γίνει τώρα;
θα μου την κάνετε την νερίνα να γράφει γαλλικά.
Για προσέξτε!
Kαι τι συμαίνουν παρακαλώ αυτά τα ακαταλαβίστικα;
Βonjour Νερινά!
Bonjour, ma belle!
Χχχχχχχσσσσσσσσσσσς!
Δημοσίευση σχολίου