Η ώρα της αλήθειας Νο 3

Tι λες στον άντρα της ζωής σου όταν έρχεται στο καναπέ που κάθεσαι σε στάση γάμα προς πι, λόγω αυχενοκαβαλήματος, κρατώντας στο χέρι την κουρού τυροπιτούλα που του έφτιαξες, με φύλλο από τα χεράκια σου, έστω και εάν για να το ανοίξεις έφερνες γύρω γύρω το τραπέζι για να μπορείς να έχεις τη σωστή οπτική γωνία, αφού ο μόνος τρόπος για να στρίψεις το κεφάλι σου ήταν μαζί με όλο το κορμί σου, να σου ‘ρχεται να σε κοιτάει με ένα βλέμμα του στυλ «έπαιξα όλα τα λεφτά μας στο χρηματιστήριο και επειδή δεν είχαμε δανείστηκα και έβαλα υποθήκη το σπίτι και οι μετοχές πήγαν κατά διαόλου και πάει και το σπίτι και μαζί της και η αγαπημένη σου κουζίνα», ή «ερωτεύτηκα και ξόδεψα και όλα τα λεφτά μας για να πάρω μονόπετρο από το Καίσαρη στη γκόμενα», εσύ να νοιώθεις τα πόδια σου να κόβονται, τα χέρια σου να κόβονται, εκείνες οι μποττούλες ιππασίας που είχε λιγουρευτεί να κόβονται και βέβαια ούτε κουβέντα για καινούργιο πολυμίξερ, κοντολογίς η ζωή σου να σωριάζεται στα πόδια σου και εσύ να μην μπορείς να σκύψεις και αντικειμενικά να τη πιάσεις, λόγω του προαναφερθέντος αυχενοκαβαλήματος, να έρχεται λοιπόν και να σου λέει «750αρια CD έχεις»;

Που να τα βρω κύριε τα 750αρια CD η νοικοκυρά γυναίκα; Τα έφερα από τη μάνα μου και δε το ξέρω; Σεντόνια μαξιλάρια τραπεζομάντιλα, μαχαιροπήρουνα, τρία ταψιά, ένα σετ κατσαρόλες, ένα βιβλίο μαγειρικής, ένα πλήρες σετ μικροεξαρτημάτων κουζίνας και κάτι κεντητές «καλημέρες» της γιαγιάς μου πήρα προίκα η γυναίκα. Διότι ένα φετίχ είχε με τις «καλημέρες» η γιαγιά και στη περίπτωση της η φράση «μια καλημέρα είναι αυτή πες την και ας πέσει χάμω», είχε βρει τη πλήρη δικαίωση της, γιατί με τα χρόνια όλο και κάποια έτσι στο ξεκούδουνο προσγειωνόταν με ένα ταρατατζούμ στο πάτωμα, με αποκορύφωμα τη «καλημέρα» με το κόκορα που την είχαμε στο μικρό καθιστικό πάνω από το διπλό καναπέ, πάνω στον οποίο έκατσε ο θείος με τα χαρούπια (σε αυτόν μόνο χωρούσε) και παραλίγο να μη ξανασηκωθεί καθότι του 'ρθε η «καλημέρα» στο κεφάλι και σας ορκίζομαι ότι άκουσα το κόκορα να λαλάει, γεγονός είναι πάντως ότι μετά από αυτό ο θείος κόκορα κρασάτο δε ξανάφαγε, τον έτρωγε χωρίς κρασί, πάλι με χυλοπίτες, αλλά αυτό όσο να 'ναι ήταν τρανή απόδειξη του σοκ που πέρασε.
Και συνεχίζω: Αυτά είχε η προίκα μου κύριε, με αυτή με πήρες, με αυτή μ’ αγάπησες, με αυτή πορευόμαστε στη ζήση τούτη, για την ακρίβεια με αυτή κοιμόμαστε, με αυτή μαγειρεύουμε και τρώμε και με αυτή κάνουμε και κάνα τραπέζι, άντε και με τις καλημέρες χαιρετιζόμαστε κάθε πρωί, κάτι σαν κινέζικη ταινία έχουμε καταντήσει που όλοι μόλις δουν κάποιον σκύβουν και τον χαιρετάνε, εμείς χαιρετάμε τους τοίχους, «καλημέρα εσωτερικέ τοίχε της ανατολικής πλευράς του καθιστικού, έχετε τη καλημέρα του δεξιού δυτικού τοίχου της μπλε κρεβατοκάμαρας», γιατί η γιαγιά μου στη διαθήκη της το ανέφερε ρητά: Για όσο υπάρχει απόγονος για να κληρονομεί τις ¨καλημέρες¨ αυτές θα παραμένουν στη κατοχή του υπό τον όρο ότι θα έχουν τη θέση που τους αρμόζει, δηλαδή στο τοίχο. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης μαζί τους οι εκάστοτε απόγονοι χάνουν το δικαίωμα στη τεράστια συλλογή αποκριάτικων φορεσιών που είχε στη κατοχή της η γιαγιά μου και που μαζί με τις «καλημέρες» τώρα είναι πια στη κατοχή μου και τις οποίες εν αντιθέσει με τη προ προ γιαγιά μου δεν τις φοράω όταν πάω στο μανάβη, ο προ προ πάππους του οποίου τα είχε δει όλα, για αυτό και εάν δεν συμμορφωθούμε με τους όρους της προαναφερθείσης διαθήκης οι στολές και οι καλημέρες περνάνε στον απόγονο εκείνου του μανάβη, βιολογικού καλλιεργητή χαρουπιών. Ναι καλά το καταλάβατε παντρεύτηκε τη κόρη του θείου με τα χαρούπια και συνεχίζει τη καλλιέργεια τους πλήρως όμως εναρμονισμένος με τις οικολογικές ανησυχίες της ξαδέλφης Πίτσας (εκ του Χαρουπίτσας, έτσι λέγανε τη μητέρα του θείου και πεθερά της θείας μου ή «που να της κάτσει το χαρούπι στο λαιμό», όπως την έλεγε η θεία μου, αλλά δεν έβγαινε υποκοριστικό για τη ξαδέλφη και συμβιβαστήκαμε με το Πίτσα).
Τέλος πάντως μήπως σας βρίσκετε κάνα 750αρι CD, μπας και σώσω το γάμο μου; Ή έστω ακόμα καλύτερα μήπως μπορεί να έρθει κάποιος να χαιρετάει τις «καλημέρες» στους δεξιούς τοίχους γιατί εγώ δε μπορώ να στρίψω και θα μου παρεξηγηθούν και να φέρει και ένα 750αρι CD στον καλό μου; Κερνάω λικεράκι από χαρούπια!