Επεισόδιο 1ο
Κάθε Κυριακή ο καλός μου κουβαλάει τις κυριακάτικες για ενημέρωση. Τις βάζουμε στο γνωστό σημείο, πεταμένες στο πάτωμα δίπλα από το καναπέ και περνάμε την υπόλοιπη εβδομάδα πηδώντας από πάνω τους, γιατί με αυτά τα πλαστικά που έχουν από πάνω όποτε δοκιμάσαμε να τις πατήσουμε φάγαμε τη μούρη μας για να μην πω τίποτα χειρότερο ή στη καλύτερη περίπτωση άκομψο.
Συνήθως το μόνο που διαβάζουμε Κυριακή είναι το Έψιλον της Ελευθεροτυπίας, μη φανταστείτε για ενημέρωση, Αρκά, ζώδια (συνήθεια αποκτηθείσα από παλιά) και τις συνταγές μαγειρικής, στο τσακίρ κέφι και τη σελίδα με τα λόγια μεγάλων ανδρών, γυναικών κ.λ.π. Έτσι και αυτή τη Κυριακή.
Εγώ στα ζώδια δε πιστεύω ένα και να το κρατήσουμε αυτό θα μας χρειαστεί παρακάτω.
Επίσης όποια δουλειά και να κάνω τη κάνω με πάθος μέχρι τη στιγμή που θα μου κάνει κάτι κλικ και θα σταματήσω να θέλω να τη κάνω (βασικά σε όλα μου έτσι είμαι). Τότε κάτι μέσα μου κάνει delete (sic) και σταματάω να λειτουργώ. Εγώ και το αντικείμενο καμιά σχέση. Ποιο αντικείμενο ένα πράγμα;
Έτσι και τώρα μια δουλειά που την έκανα χρόνια σταμάτησε να με ενδιαφέρει, με αποτέλεσμα να έχω συσσωρεύσει ένα τεράστιο όγκο δουλειάς, που ξαφνικά απόκτησε σάρκα και οστά και κοντεύει να με κατασπαράξει.
Και τώρα ήρθε η ώρα να τα συνδέσω. Θα δείτε είναι απλά τα πράγματα.
Η συνέχεια στο επόμενο post…………(Μ’ αρέσει όταν το κάνω αυτό)……
* Η φωτογραφία ήταν η πιο πρόσφατη που είχα στο αρχείο μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου