Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2007

Γιατί η απώλεια έχει πολλούς αποδέκτες, αλλά μόνο ένα πρόσωπο




'Ενα υπέροχο κείμενο απο έναν "περίεργο" άνθρωπο εδώ

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με συγκλονισε αυτο που εγραψε .

Mh Xeirotera είπε...

"Ανέβηκε στα κεραμίδια
Η καρδιά μου κι έκλαιγε
Όπως τις νύχτες κλαίνε οι γάτοι
Το μπλουζ του ανθρώπου
Του κάθε ανθρώπου έλεγε
Με το κασκέτο ενός εργάτη"

Λίνα Νικολακοπούλου

ralou είπε...

Αχ!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Βγάζει πολύ πόνο το συγκλονιστικό του κειμενο . Απορώ πού βρήκε την ψυχραιμια (αν και τοσο νεο παιδί) και διατήρησε αξιοπρεπές ύφος στην επιστολή του