Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2007

Πέντε, της συγκατοίκου γάτας

Πέντε γάτες που σημάδεψαν τη ζωή μου

και όχι μόνο

(που να δείτε τα χέρια μου)



(Ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα της Ραλλούς μου και με το σκεπτικό ότι δεν τις έχω μιλήσει για τις γάτες μου)


1/ Τσιμπλής ο γάτος της γιαγιάς. Εξορίστηκε από το σπίτι μετά από εντολή της μητέρας, καθότι αγαπημένος του χώρος ήταν να κοιμάται όχι μόνο στη κούνια του μωρού, αλλά πάνω στο μωρό. Εγώ ήμουν το μωρό. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η φράση ¨εξαιτίας σου έδιωξα τον Τσιμπλή μου" να στοιχειώσει τα παιδικά μου χρόνια, μιας και η γιαγιά την έλεγε κάθε φορά που ήθελε να της κάνω το κέφι. Έχω βάσιμες υποψίες, ξέροντας και το σατανικό μυαλό των γυναικών της οικογένειας, ότι αυτός ήταν και ο πραγματικός λόγος που ο γάτος εξορίστηκε από το σπίτι.

2/ Άτσα η γάτα που μας υιοθέτησε. Τη βρήκα τριών ημερών, ένα κάτασπρο μωρό με κλειστά μάτια, στο Λιανοκλάδι που είχε σταματήσει το τρένο (όσοι σπούδασαν στη Θεσσαλονίκη την κρίσιμη περίοδο 81-90 θα καταλάβουν). Μια παρέα φαντάρων την χρησιμοποιούσε ως μπάλα ποδοσφαίρου. Τη πήρα, ταξίδεψα 7 ώρες στο διάδρομο του τρένου, γιατί κάτι συμπαθέστατες κυρίες φοβόντουσαν τα γατιά. Όταν έφτασα σπίτι, ο κτηνίατρος μου είπε ότι δεν πρόκειται να ζήσει γιατί ήταν μόνο 2 το πολύ τριών ημερών γατάκι. Τη βάλαμε σε ένα κουτί στη είσοδο του σπιτιού και βγήκαμε. Όταν γυρίσαμε είχε εξαφανιστεί, χωρίς να μπορούμε να εξηγήσουμε πως μπόρεσε να βγει από το κουτί. Μετά από ώρα τη βρήκαμε να κοιμάται πάνω στο κρεβάτι μου, χωρίς πάλι να μπορούμε να εξηγήσουμε πως ανέβηκε. Έτσι ήταν και στην υπόλοιπη ζωή της. Έκανε πράγματα χωρίς ποτέ να μπορούμε να βρούμε μια λογική εξήγηση για τις μεθόδους που χρησιμοποιούσε.

4/ Μωρό, γιος της Άτσα και αδελφός του Γιώργη. Έχοντας ως μωρό περάσει τη τραυματική εμπειρία να κινδυνεύσει από τον πατέρα του, αποφάσισε να ζήσει όσο ζωή του αναλογούσε μέσα σε μια παντόφλα του πατέρα μου. Και βέβαια όταν ήταν μικρό τα πράγματα ήταν εύκολα. Μεγαλώνοντας, καθότι εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο κάτασπρο γυαλιστερό γάτο, το πράγμα άρχισε να γίνεται επικίνδυνο. Ούτε ξέρω πόσες φορές τον σώσαμε από βέβαια ασφυξία έτσι που κυκλοφορούσε με μια παντόφλα σφηνωμένη στο κεφάλι του.

4 σχόλια:

nosyparker είπε...

Σ' ευχαριστώ για το link.
Συγκινούμαι όταν διαβάζω για γατάκια :-)

ΔΙΑΙΡΕΤΗΣ είπε...

Τα'μαθες τα νέα... μητέρα?

Χθες το βράδυ βρήκα μέσα σε μια ξύλινη ψωμιέρα, δίπλα στα σκουπίδια, ενα μικρό, πολύ μικρό γατάκι...

Κινδυνεύει να με αφήσει γιατι είναι Κυριακή, και αύριο Καθαρά Δευτέρα, και πρέπει να βρω τρόπο να το ταίσω γιατί τόσο μικρό που είναι, μόνο απο τη μητέρα του θα έπρεπε να θηλάζει.

ΕΚΠΕΜΠΩ SOS!!!
Mail me if you can

Ανώνυμος είπε...

Ποσο συμπληρωνουν την ζωη μας και ποσο ομορφο ειναι να τα αγαπας και να σε αγαπανε ειναι κατι που δεν καταλαβη κανεις που δεν ειχε γατο η σκυλο .
Γιωτα

Ανώνυμος είπε...

αν μαθης να κανη Ο μαντου αυτο τοτε θα δικαιωσης το πιανο στο σπιτι
http://www.youtube.com/watch?v=TZ860P4iTaM&eurl=
Γιωτα