Η ώρα της αλήθειας Νο 4

Συνταγή για γιουβαρλάκια της καλής νοικοκυράς

Κατ΄ αρχήν

ΤΑ ΥΛΙΚΆ (πάρτε χαρτί ανεπρόκοπες, όχι την πιστωτική, χαρτί είπα)

1/ Ένας άντρας.

Η συνταγή σε πρώτη ανάγνωση αφορά ύπανδρες ή έχουσες σύντροφο γυναίκες, διότι ο στόχος της εκτός από αυτόν της εξασφάλισης μαγειρικής δεινότητας σε μια γυναίκα, εννοώ να μπορούμε να τρώμε γιουβαρλάκια όταν δεν έχουμε μαμά να μας τα μαγειρέψει, για όσες δεν το καταλάβανε. Για να είμαστε και εντάξει με τις θεωρίες περί πολιτικά ορθού, η συνταγή επιβάλλει η παρασκευάζουσα τα γιουβαρλάκια γυναίκα να έχει σύντροφο. Το γνωστό στεφάνι είναι προαιρετικό, διότι δεν μας πέφτει λόγος τι κάνει η άλλη στο σπίτι της ή με το σπίτι της και μη πάτε να με αποπροσανατολίσετε, όσοι και όσες με διαβάζετε θα έχετε πλέον καταλάβει ότι δεν είμαι επιρρεπής σε αυτού του είδους τις συγγραφικές παρεκτροπές.

2/ Να έχουμε πάρει τα απαραίτητα προς παρασκευή γιουβαρλακίων οικιακά σκεύη. Κατσαρόλα, κουτάλι, πιρούνι, μαχαίρι και υπολογιστή κατά προτίμηση φορητό και στη πορεία θα καταλάβετε γιατί.

Αφού σιγουρέψουμε ότι έχουμε όλα τα παραπάνω, ά, ξέχασα απαιτείται να έχουμε και κουζίνα, ή έστω ματάκι ηλεκτρικό. Όχι Κερασιά φουφού ή γκαζάκι δεν κάνει.
Αυτό που πρέπει να τα σκέπτομαι όλα εγώ, με εξουθενώνει. Άντε να έχουμε και σπίτι, μην δω καμία σας να γυρνάει στο δρόμο με τον άντρα ζαλωμένο με μια κουζίνα, όλα τα προαναφερόμενα κουζινικά σκεύη, το φορητό και τον εσάς στο γάιδαρο, διότι θα τα πάρω χοντρά με τον τρόπο που φέρεστε στο συμπαθές τετράποδο. Τι τον θες κυρά μου το ζωντανό, αφού ήδη έχεις ένα. Ναι το ξέρω με αυτό το ποστ, δύο άντρες μπαίνανε στο μπλογκ, τώρα δεν θα μπαίνουν ούτε αυτοί, αλλά ούτε και οι συντροφευμένες αναγνώστριες γυναίκες, αλλά εάν δεν υπήρχαν και οι πρωτοπόρες γυναίκες του είδους μας, π.χ. Εύα, η γυναίκα του Λωτ, η Αικατερίνη η Μεγάλη Τσαρίνα, η γυναίκα του καημένου Αθανασόπουλου τι σου έμελλε να πάθεις, κ.α. ακόμα οι πιστωτικές θα ήταν με όριο τα 1.000 ευρώ. Μάθημα ιστορίας τέλος.

Αφού ξαναλέω, σιγουρέψουμε ότι έχουμε όλα τα παραπάνω αναφερθέντα χρειαζούμενα υλικά, προχωράμε στη παρασκευή (αυτό που όταν γράφω παρασκευή με μικρό «π» το word το κάνει Παρασκευή με μεγάλο «π» πολύ μου τη δίνει, αλλά το αντιπαρέρχομαι για να μη χάσει το ποστ τη συνοχή του, αλλά εν ευθέτω χρόνο θα αναφερθώ στο θέμα και αυτό δεν είναι προειδοποίηση είναι απειλή προς τον ίδιο τον Gates αυτοπροσώπως), άντε φτου και από την αρχή λέγαμε: Αφού ξαναλέω σιγουρέψουμε ότι έχουμε όλα τα παραπάνω αναφερθέντα χρειαζούμενα υλικά προχωράμε στη παρασκευή με μικρό «π» των γιουβαρλακίων.

Πρώτα επιλέγουμε μέρα που δεν έχει ματς. Γιατί τσογλάνι τσογλάνι εγώ σπίτια δεν διαλύω, τώρα εάν εσείς έχετε σοβαρό λόγο, επιλέγετε αυτή ακριβώς τη μέρα, εσείς ξέρετε τις αντοχές της σχέσης, συμβουλή παλιάς, μην το παρακάνετε γιατί γιουβαρλάκια έτσι δε τρώτε. Η συνταγή προϋποθέτει και ένα επίπεδο στη σχέση δεδομένο. Δικό σας εννοώ. Τώρα άμα έχετε διαμορφώσει μια σχέση να του φτιάχνετε αγγλικό πρωινό με αμερικάνικες τηγανίτες και βέλγικα τηγανητά αυγά, μια χαρά τα φτιάχνει και ο Φώντας το φαγάδικο της γειτονιάς τα γιουβαρλάκια πάρτε τα από εκεί. Εγώ αναφέρομαι σε σχέσεις με επίπεδο, υγιές επίπεδο, έτσι όπως αρμόζει σε εσάς και έτσι όπως αρμόζει σε αυτόν. Άμα το έχετε κάνει το σπίτι γαλλικό εστιατόριο άστε το καλύτερα.

Αφού εξασφαλίσαμε τα υλικά από εκεί και πέρα τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πολύ απλά. Εδώ μπαίνει ο φορητός και το Google. Τη γνωστή αναζήτηση και να σου ο πολύχρωμος κόσμος των γιουβαρλακίων μπροστά σας. Εδώ είναι και το κουραστικό σημείο της συνταγής. Το να βρεις τη σωστή συνταγή, εδώ ο συγγραφέας του παρόντος πονήματος (ποιον είπε πόνημα ρε;) ελάχιστα μπορεί να συμβάλλει. Αυτή την απόφαση πρέπει να τη πάρετε μόνη σας. Πρέπει επιτέλους να μεγαλώσετε και να αναλάβετε τους ρόλους σας. Ή είστε μέλλουσα παρασκευάστρια γιουβαρλακίων ή θα πρέπει να το πάρετε απόφαση πως όχι και να απομακρυνθείτε από αυτή τη φιλοδοξία. Μήπως θα είναι και η πρώτη άλλωστε; Καταχωνιάστε την και αυτή μαζί με τις άλλες αφού πρέπει πρώτα να χτίσετε το ιδεολογικό υπόβαθρο αυτής της απόρριψης, γιατί θα το χρειαστείτε αύριο μεθαύριο για τον ψυχαναλυτή σας ή τον καινούργιο σας σύντροφο ή για να μην αντιμετωπίσετε ενοχές για τα γιουβαρλάκια που δεν φτιάξατε; Εγώ δεν το έκανα και ακόμα δεν μπορώ να αντιμετωπίσω το γεγονός ότι ποτέ μου δεν θα φτιάξω φιλέτο με σος καφέ ντε παρί ή τα μπουτάκια βατράχων προβενσάλ, εάν και με τα μπουτάκια βατράχων οργανώνω μια καλή άμυνα και που μου πάει θα τον διώξω αυτόν τον εφιάλτη από τη ζωή μου, που δεν είναι άλλωστε ούτε αυτό το θέμα μας.

Βρήκατε λοιπόν τη σωστή συνταγή. Τώρα η σωστή νοικοκυρά τσεκάρει τα υλικά της λίστα της, της συνταγής της εννοώ.

Άντρας: Ok.

Σχέση: Ok.

Σπίτι: Ok.

Ηλεκτρική κουζίνα ή άλλο μέσο αντίστοιχο: Ok.

Απαραίτητα σκεύη (κατσαρόλες κ.λ.π.): Ok.

Φορητό: Ok.

Συνταγή: Ok.

Εάν έχετε μια σωστή σχέση δομήσει, σε λιγότερο από τρεις ώρες, γιατί πρέπει να πάει και να ψωνίσει τα υλικά της δικής του συνταγής ο χριστιανός, θα φάτε τα καλύτερα γιουβαρλάκια της ζωής σας.

The End

Όχι ακόμα!!!! Εάν τα γιουβαρλάκια σας τα φέρει καπέλο κάτι έχετε κάνει λάθος στη συνταγή και πρέπει να την ξαναδείτε επισταμένως και συντόμως, γιατί κατσαρόλα με γιουβαρλάκι δεν φοριέται φέτος και δεν προβλέπεται να φορεθεί ούτε το καλοκαίρι, ούτε του χρόνου το χειμώνα, έτσι τουλάχιστον λένε οι γνωρίζοντες τα του στυλ.

Εάν όλα πάνε καλά, τότε
Καλή σας όρεξη και μην ξεχάσετε να πείτε και ένα ευχαριστώ στην κ. Ελπινίκη τη μαγείρισσα ντε του Φώντα του εστιάτορα.

Α και πάντα να επιβραβεύετε το μάγειρα, εάν δεν το κάνετε εσείς θα βρεθεί κάποιος άλλος να το κάνει και πιστέψτε με ο έρωτας περνάει μέσα από το στομάχι, ναι το δικό σας εννοώ.

Εγώ πάλι πάω να ετοιμάσω εκείνο το βρωμοφιλέτο με σος καφέ ντε παρί που μου έχει φάει τα αυτιά ο καλός μου. Ολόκληρη αναβάθμιση με βοήθησε να κάνω εγώ να το αφήσω έτσι παραπονεμένο; Για αύριο θα ξαναγυρίσουμε στην απλή και εύκολη κουζίνα, ένα απλό μαύρο ριζότο με τρούφα και φύλλο χρυσού, αστακό και χτένια. Πρέπει να θυμηθώ να παραγγείλω φύλλα χρυσού από τον Καίσαρη.

Αφιερωμένο στη μικρή Ραλλλλλλλλού με τα οκτώ «λ».