Φέτος αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα οι μικρές να νηστέψουν. Όχι μόνο για τους γνωστούς θρησκευτικούς λόγους, αλλά και γιατί πιστεύω ότι δεν πρέπει με τίποτα να χάσουν την προσμονή της Ανάστασης, στενά δεμένης με τις μυρωδιές της κουζίνας, το Μεγάλο Σάββατο σε συνδυασμό με εκείνη την ιδιότυπη πείνα που ακολουθεί τη νηστεία της Μεγάλης Βδομάδας, υπαρκτή ακόμα και στα παιδιά της δικιάς μας γενιάς, με το πιο ισορροπημένο διαιτολόγιο. Στην αρχή το εγχείρημα ήταν εύκολο, αλλά όσο περνάνε οι μέρες η φαντασία στερεύει, οι διατροφικές τους συνήθειες αποκλείουν μια σειρά φαγητά και σε συνδυασμό με την άρρωστη ανιψιά μου, που αναγκαστικά τρέφεται κανονικά, τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα.
Εδώ μπαίνει η Ραλλού, για την ακρίβεια το σοκολατένιο κέικ της. Δεν θα αναδημοσιεύσω τη συνταγή, αφενός γιατί νομίζω ότι για ένα τέτοιο κέικ αξίζει να περπατήσει λίγο κανείς και από την άλλη υπάρχουν άλλοι καταλληλότεροι εδώ. Απλά θα αναφέρω το ότι φαγώθηκε από όλους με τη μια, παρ' όλο που δεν μπόρεσα να βάλω δύο στρώσεις σοκολάτας, αφού έκανα λάθος και το έβαλα σε απλή φόρμα και βγήκε αρκετά λεπτό, ώστε δεν μπορούσα να το κάνω δύο κομμάτια. Έτσι και εγκαταλείφθηκε η ιδέα αντί για στρώση σοκολάτας στο εσωτερικό να βάλω μαρμελάδα βερίκοκο (γιατί ο μπαμπάς μου έχει και βερικοκιές και μανταρινιές και λεμονιές και νεραντζιές και γκρεϊπφρουτιές καθώς επίσης μια κληματαριά και μια καρυδιά). Ο καλός μου δήλωσε ότι είναι από τις καλύτερες εκδοχές νηστίσιμου κέικ που έχει φάει και διέταξε την πάραυτα ένταξη του στο διαιτολόγιο της οικογένειας. Όλοι μαζί δε ανακηρύξαμε τη Ραλλού Ιππότη του τάγματος των σοκολατένιων κέικ της οικογένειας και την τοποθετήσαμε σε περίοπτη θέση στη διατροφική αλυσίδα της οικογένειας μας. Όπως έγραψα και στην ίδια, αυτό δεν είναι απαραίτητα όσο κακό ακούγεται, αφού για την ώρα τη πρώτη θέση στη παραπάνω αλυσίδα την κρατά εδώ και 9 χρόνια ο παιδίατρος μας. Ραλλού σκύψε! (για να σε χρίσουμε ιππότη, εννοώ) Υ.Γ. Η αλήθεια είναι ότι υπερέβαλλα λίγο όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, αλλά πιστέψτε με ήταν ότι πιο απλό μπόρεσα να κάνω.
14 σχόλια:
Koίτα να δεις...
Το σκέφτηκα πολύ.
Δεν είναι λίγο να μπαίνω στην διατροφική αλυσίδα(;) πολυμελούς οικογένειας με δύο μικρά παιδιά μάλιστα!
Επ ευκαιρία του χρίσματος μου σε ιππότη λοιπόν πρέπει να ομολογήσω ότι την συνταγή την βρήκα σε ένθετο εφημερίδας από εκείνα που πετάω συνήθως γιατί γράφουν μεταφράσεις συνταγών από ξένα έντυπα με την μέθοδο του αλλαντάλλων.
Ομως θα αποδεχθώ την τιμή γιατί με μετριοφροσύνη παραδέχομαι ότι εγω την έκανα διάσημη!
Ευχαριστώ!
Ευχαριστώ!
Ευχαριστώ my sovereign!
Εύχομαι Καλές Γιορτές. Υγεία!
Telio akugete to cake...
Ego eftiaksa xalva pu mpike sto psigio ke katopin kalifthike me fraules potismenes me kokkino krasi... arketa kalo :(
Kalh Anastash!
Να θίξω κάτι άσχετο εγώ επειδή έχω την απορία; ε; Γιατί να μάθεις στα παιδιά να νηστεύουν για θρησκευτικούς λόγους; Είναι σε θέση να καταλάβουν, να κρίνουν και να συμφωνήσουν; Ή το θεωρείς δεδομένο ότι αυτό θα έπρεπε να κάνουν;
Α και το κεικ είναι τέλειο :)
Καλή Ανάσταση, Καλό Πάσχα σε όλους σας Νερίνα! Και Καλή μας ξεκούραση!
Ισμήνη
Την καλημερα μου Περισεψε κανενα κοματι?
εμεις γιναμε κοκκινοι απο τα αυγα
γιωτα
Η αφεντιά μου πάλι την γλύτωσε φτηνά με παξιμαδάκια κανέλλας, τα οποία έφαγα μόνη μου βεβαίως, καθώς η λοιπή οικογένεια τα σνόμπαρε δεόντως. Οσο για τη νηστεία, κι εγώ έβαλα την no 1 θυγατέρα να απόσχει εκ γλυκών και σνακ εν γένει, για αποτοξίνωση περισσότερο και αντίδοτο κατά της οξείας αλλεργίας που την ταλαιπωρεί. Οπότε καθ'εκάστην πλέον, ακούμε μεγαλοφώνως τη δήλωση "εγώ θα φάω γλυκό το Σάββατο με τα πυροτεχνήματα"!
Καλή Ανάσταση, όλα τα καλά.
Τέτοια που είσαι, καλά κάνει και σε απατάει ο άντρας σου. Όσα σοκοκέικ κι αν του φτιάξεις...
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ Νερίνα!
Καλή Ανά(σ)ταση!
(χθες ήθελα να σου γράψω ένα σχόλιο αλλά...ξεχάστηκα με τη γλύκα του ποστ...)
να χαίρεσαι τις νεράιδες σου!
"...δεν πρέπει με τίποτα να χάσουν την προσμονή της Ανάστασης".
Ακριβώς αυτό. Αυτά είναι που, τελικά, θέλουμε να θυμόμαστε αργότερα.
Τσουρεκάκια σε σχήμα κουνελιού, με ματάκια από σταφίδες, έφτιαξαν; ;-)
Το συγκεκριμένο κέικ έχει ενταχθεί στα αγαπημένα και της δικής μου οικογένειας. Δεν είναι τυχαίο που με τη Ραλλού συνεργαστήκαμε για να δημοσιεύσουμε αυτο το αμαρτωλό κέικ μέσα στη νηστεία στο hungry for life. Αν μπει σε φόρμα, εύκολα κόβεται στα 2 για να γίνει ακόμα πιο αμαρτωλό.
Καλό Πάσχα να έχετε!
Για Ραλλού: Ευχαριστούμε
Για Ροίδη: Αντευχόμαστε
Για μηχειροτερα: Καλή Ανάσταση. Γιατί τώρα που πατάς κοντινά εδάφη μου μοιάζει να είσαι πιο μακρυά;
Για Queerdom: Εξηγώ στο επόμενο ποστ. Πραγματικά υπέροχο κεικ.
Για Ισμήνη: Σε όλους σας ευχόμαστε καλά να περάσετε
Για γιαγιά Ντακ: Εμένα η Νάσια τη Μ. Πέμπτη δήλωσε ότι δεν αντέχει. Άρχισα να της ξαναλέω την ιστορία. Πήγε και έφερε ένα εσταυρωμένο και επικέντρωσε τη προσοχή της στα καρφιά. Με ρώτησε "καλά δεν πονάνε τα καρφιά", της είπα "σκέψου πόσο σε πονάει εσένα το τσίμπημα στο εμβόλιο και θα καταλάβεις". "Και έτσι πέθανε μαμά"-ξαναρώτησε - "για αυτό και νηστεύουμε;" "Ναι" της είπα. "Δηλαδή εάν δεν είχε πεθάνει δεν θα νηστεύαμε;" "Ναι" της ξαναείπα.
Καταλαβαίνεις τώρα γιατί τρεις μέρες συνέχεια φτιάχνω το κεικ της Ραλλούς.
Για zoaki: Καλό Πάσχα και σε εσάς!!
Για ioeu : Καλή Ανά(σ)ταση και ευχαριστούμε για τις ευχές.
Για dodos: Τσουρεκάκια σε σχήμα κουνελιού δεν φτιάξαμε, έχουμε μια ευαισθησία στο θέμα "κουνέλι". Φτιάξαμε όμως σαλιγκαράκια λαι τεράστιους φιόγκους. Παραφούσκωσαν!
΄Ομορφα να περάσετε
Για oneiromageiremata: Καλώς την. Καλό Πάσχα να περάσετε!
Δημοσίευση σχολίου