Τρίτη 12 Ιουνίου 2007

Πρωινό ξύπνημα ή πόσα να αντέξει ένας γάτος ακόμα;











Καλημέρα πέρα για πέρα σε όλους σας. Εγώ πάλι περνάω μια περίοδο κατά την οποία έχουν μπει σε αμφισβήτηση όλα όσα με τόσο κόπο έκτιζα εδώ και τόσα χρόνια και πάνω απ' όλα η οικολογική μου συνείδηση ή με λίγα λόγια μου την δίνουν τα πουλιά. Και εξηγώ:

Ο Μαντού αυτό τον καιρό προσπαθεί να αντιμετωπίσει μια ακόμα κρίση ταυτότητας, από αυτές που φαντάζομαι ότι ταλανίζουν όλες τις οικόσιτες γάτες ανά την οικουμένη. Σαν να μην του έφτανε ο παρατεταμένος οίστρος του, που τον έχει μεταμορφώσει σε σφουγγαρίστρα του σπιτιού, έτσι που όλη την ώρα κυλιέται στο πάτωμα, ήρθαν να προστεθούν στη ζωή του και τα πουλιά, που φέτος μετά από μια μάλλον γόνιμη αναπαραγωγική περίοδο, μοιάζουν να είναι περισσότερα απο κάθε άλλη χρονιά. Ο χώρος έξω κάποιες ώρες της μέρας θυμίζει τη γνωστή ταινία και έχουν φέρει τον έρμο στον Μαντού σε μια παρεμφερή κατάσταση με εκείνη του ταλαίπωρου στο "Ψυχώ", άλλη γνωστή ταινία του ιδίου σκηνοθέτη και εμάς σε μια κατάσταση όμοια με εκείνη, του με σπασμένου ποδάρι δημοσιογράφου στην άλλη του ταινία, έτσι που ανήμποροι προσπαθούμε να βρούμε τρόπο να τον σώσουμε απο κάτι που εάν γίνει σίγουρα δεν θα είναι πτήση αλλά πτώση με στυλ. Αυτό είναι απο παιδική ταινία και όχι του ιδίου σκηνοθέτη. Σαν εβομάδα Χίτσκοκ έχει καταντήσει το σπίτι. Τι εβδομάδα; Μήνας να λες. Και καλά όταν ήταν μικρός μας έβαζε και τον παίρναμε αγκαλιά και κυνηγούσαμε μαζί μύγες σε όλο το σπίτι, καλά να δείτε τον καλό μου με τι αέρινες κινήσεις πηδούσε καναπέδες και τραπέζια με το γάτο αγκαλιά και τι στο κόσμο! Τώρα όμως τα πράγμα είναι δύσκολα και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να επιτρέψω να επαναληφθεί το σκηνικό, ξέρετε ο καλός μου με το γάτο αγκαλιά να πηδάνε απο το μπαλκόνι, γιατί αυτό πτώση θα είναι σίγουρα, αλλά στυλ δεν πρόκειται να έχει. Και όπως όλοι θα ξέρετε πια - εννοώ εσείς που με διαβάζετε -, το στυλ αποτελεί ένα απο τα βασικά στοιχεία αυτού του μπλογκ και όχι μόνο. Άσχετο αλλά εξοπλισμό για bangee jamping ξέρει κανείς που πουλάνε;

Υ.Γ. Προσέξτε το βλέμμα του. Δεν είναι σαν να λέει "θέλω γυναίκα και πουλιά και δε με νοιάζει με πoια σειρά θα μου τα φέρετε" !!!!

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kαλημερα Τελειος ο Μαντου!και το βλεμα του λεει πολλα
Οσο για τα πουλια κι εμας ο Περσης γινεται χαλκομανια στο τζαμι οπως εκεινα τα καρτουν που πηδαν επανω στο τζαμι και μετα γλυστραν προς τα κατω γιατι βρηκαν εμποδιο.
Τι τραβαν και αυτοι οι γατοι!
Φιλια πολλα
Γιωτα

dodo είπε...

LOL!
Εξηγούμαι, Μαντού, δεν γελώ με όσα περνάς, μόνον με τον κινηματογραφικό τρόπο που αυτά περιγράφονται.
Αλλά υπάρχουν και χειρότερα- θυμήσου τον κοκκινομάλλη στο "Breakfast at Tiffany's". ;-)

mako είπε...

εμάς πάλι ο Fluffy έχει ανακαλύψει την φύση και μας δήλωσε ότι "τώρα που μεγάλωσα θα γίνω αγριόγατος (κιχ κιχ κιχ)" - κλεμμένη ατάκα απο τις αριστόγατες που έβλεπε στο dvd όταν ήταν μωρό.

Έτσι απαρνήθηκε τον καναπέ και το κρεββάτι της μαμάς του, απέκτησε αποικία ψύλλων και μας επισκέπτεται για το βραδυνό του σνακ.

Επειδή όμως στεναχωρήθηκε η μαμά του πάαρα πολύ, για να με παρηγορήσει μας έστειλε την παρέα του (για να τους γνωρίσω και να ησυχάσω) και τώρα στο σπίτι ταίζουμε στο σύνολο αισίως 4 γάταρους. Περιμένω να μου σκάσει μύτη και καμια νύφη ....

just me είπε...

Ε, λοιπόν, φέρτε του μια γατούλα και πουλιά ΤΩΡΑ! Η κυρία μια χαρά νομίζω ότι θα περάσει και τα πουλιά ας φροντίσουν για τον εαυτό τους _σιγά μην αμφισβητήσουμε την τάξη της Μητέρας Φύσης εμείς, ποιοι είμαστε!
Είναι απελπισμένος ο γλυκός μου, δεν τον βλέπετε; Σίγουρα σκέφτεται το απονενοημένον (πήδημα _από τη βεράντα εννοώ, και χωρίς εξοπλισμό μπάντζι τζάμπινγκ).

(Είναι γλύκας, ο τύπος!!!)

YΓ. Άσχετον, κάτι πήρε το μάτι μου για νερατζάκια (και επέστρεψα τρέχοντας)!
:)

Mh Xeirotera είπε...

Einai thema xronou... einai poly cute gia na minei sto rafi :)

Distixos, den mporo na po to idio ke gia ton eauto mu :(

Cheers!

Μαριλένα είπε...

Χτες μόλις έγραφα στη φιλενάδα μου στο παπί, για τον Σιωπηλό Μάρτυρα! Τη λατρεύω αυτή την ταινία.
Μου έλλειψες πολύ. φιλιά :))

Unknown είπε...

mipos na zeugarosei na noiosei kalutera?...

APOTINEDRA είπε...

Mήπως να του προξενέψουμε την αλήτισσα γάτα της γειτονιάς μου; Αυτή θα τον βάλει στο σωστό δρόμο!

ralou είπε...

Άσχετο!
Κυκλοφορεί μια φήμη ότι οι ολόλευκοι γάτοι είναι βαρήκοοι
Και ο Μαντου μου μοιάζει με πακετάκι βαμβακιού που μόλις το βγάλανε από το πλαστικό σακουλάκι.
Ολόλευκος! Καλά! Λέμε τώρα.
Το μέλλον του δείχνει προς ένα ελαφρό γκριζουλί, αποτέλεσμα της τεμπελιάς των αρσενικών να φροντίσουν επιμελώς το πανωφόρι τους.
Εκτός αν του κάνετε στεγνό καθάρισμα άπαξ ημερησίως.
Στο θέμα μας τώρα.
Ο Μαντού βρίσκεται στο μεταίχμιο της ηλικίας ανάμεσα στην παιδική και την ώριμη ηλικία. Είναι δηλαδή ένας απρόβλεπτος έφηβος.
Ως τέτοιον πρέπει να τον αντιμετωπίζετε.
Δεν νομίζω ότι το βλέμμα του λέει
"θέλω γυναίκα και πουλιά και δε με νοιάζει με πoια σειρά θα μου τα φέρετε"
Μάλλον λέει:
"βαριέμαι, δεν γουστάρω να πλυθώ, θέλω Palystation, πάλι φακές θα φάμε, πότε θα μου πάρεις κινητό, γιατί νοιώθω παράξενα άμα μυρίζω αυτή την γκριζούλα από δίπλα, ποιος πήρε το μαξιλάρι μου πάνω από το τραπέζι, πότε θα φάμε, υπάρχει θεός, ποιο είναι το νόημα της ζωής"
Θα μου πεις.. Και τα πουλιά;
Τίποτα!
Οι περίσσιες ορμόνες της εφηβείας κάπως πρέπει να μεταβολιστούν. Λίγα τρεχάματα, λίγες ριψοκίνδυνες επιχειρήσεις, άντε και λίγο bangee jamping.
Mην φοβάσαι!
Είναι εφτάψυχες!
Και απίστευτα πιο ευλύγιστες από τους περισσότερους ανθρώπινους εφήβους.
Αν και όχι λιγότερο βρωμιάρες...

ΔΙΑΙΡΕΤΗΣ είπε...

Άψογος!
Καλημέρα :)

Σ.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Τί...παιδί είναι τούτο; Καρμπόν της Ρόζας μου...
Πολύ το διασκέδασα με το Μαντού σας.
Εμελίς με το Ρόζα μας γλιτώσαμε δια παντός το σφουγγάρισμα, μετά τη στείρωση. Αχ και να την έβλεπες τότε...καθιστή και να περπατάει...σουρνάμενη...
Τώρα είναι ήσυχο κοριτσάκι. ΄Υπνο, υπνο, ύπνο...

Γλαρένιες αγκαλιές

nyctolouloudo είπε...

πιο πολύ του στυλ βαριέμαι, έχω κάτι τεμπελιέςςςςς, ποιός ταράζει τον ύπνο μου, νομίζω ό,τι θέλει να πει ο Μαντου στην φωτογραφία αυτή παρά "θέλω γυναίκα και πουλιά, θέλω κλαρίνια και βιολιά"

Ανώνυμος είπε...

Και γιατί δεν τον στειρώνετε τον καημενούλη; Ή θα τον αφήσετε ελεύθερο να πάει να ζευγαρώσει ή θα τον στειρώσετε, αλλιώς είναι βάσανο για το φυλακισμένο στο σπίτι ζώο.

Cinderelen είπε...

Λίγο άσχετο (:O) αλλά ... λατρεύω αυτό το τραγούδι!! Πολύ μ' αρέσει! Και η καινούρια εκτέλεση που είναι πολύ γρήγορη είναι πολύυυυ ωραία! Το λέει οι Sean Paul & Ziggy Marley!

:D