Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007

Πρωινό ξύπνημα


Καλημέρα σας παιδιά.......

Η μία όψη μιας φθινοπωρινής βροχής είναι αυτή οριοθετεί την αρχή μιας εποχής, η άλλη όψη μιας φθινοπωρινής βροχής είναι αυτή που δίνει μια νέα διάσταση σε μια ήδη εκτός ορίων τραγωδία.

Και εγώ στη μέση να προσπαθώ να φέρω το αυτονόητο στα σωστά του μέτρα.


7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άλλωστε το αυτονόητο είναι πάντα το ζητούμενο.
Καλά ξεμπερδέματα και καλημέρα.

just me είπε...

Όχι, δεν είμαι αναίσθητη ούτε κοντόφθαλμη, που παίζω και λογοπαίζω με τη βροχή, απλώς χρησιμοποιώ το μπλογκ μου σαν καταφύγιο από το αυτονόητο και σαν... ομπρέλα.

Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα (και αν θες, βάζω ένα χεράκι στην προσπάθεια εξισορρόπησης του αυτονόητου _έστω κι αν είναι να βοηθήσω στο σιδέρωμα!)
:)

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Νερίνα!
Καλή εβδομάδα!
Χαίρομαι που βρέχει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...
Εκείνο που δεν χαίρομαι είναι ότι μετράω τις μέρες για να τελειώνουν οι μήνες και να πληρώνομαι.
Αυτό συμβαίνει πολύ τον τελευταίο χρόνο.
Μα που πάνε τα λεφτά??????
Ισμήνη

MenieK είπε...

δεν έχει μέτρα το α(υτο)νόητο

νατασσΆκι είπε...

Δεν υπάρχει αυτονόητο εδώ....
και η τραγωδία, φοβάμαι, θα συνεχιστεί - ο χειμώνας τους θα είναι πολύ δύσκολος..

Καλημέρα.

roidis είπε...

...και βλέπω φρεάτια βουλωμένα.
κουράγιο στην αθλιότητα.

kerasia είπε...

Με αυτή τη φωτογραφία ο Μπρεσόν μίλησε για την "αποφασιστική στιγμή"