Εγώ έχω μια γάτα, το Μαντού μας. Εγώ επίσης δε δουλεύω -τουλάχιστον δε δουλεύω με τον συμβατικό τρόπο που συνηθίζεται. Είμαι λοιπόν μια σχεδόν νοικοκυρά και σχεδόν εργαζόμενη γυναίκα, που ζω εκτός των άλλων και με μια γάτα. Εγώ, καθότι έχω χρόνο, σερφάρω αρκετά και εξαιτίας του Μαντού, ένα μεγάλο κομμάτι αυτού του σερφαρίσματος παλιά αφορούσε στις γάτες. Σε ένα τέτοιο σερφάρισμα γνώρισα τον Μέρλιν τον πορφυρογέννητο τον γάτο της Ραλλούς. Διάβαζα μπλογκ, αλλά όχι φανατικά, στη Ραλλού στάθηκα, έτσι όπως είχα καιρό να σταθώ μπροστά σε κάποιον, απορημένη, ενθουσιασμένη και λίγο ξετρελαμμένη. Ένοιωσα, αυτή και εγώ τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες, τόσο ταυτισμένες, αλλά και τόσο μακρινές, τόσο και τόσο και τόσο, αλλά αγαπούσαμε με τον ίδιο τρόπο ή τουλάχιστον έτσι ένοιωσα εγώ. Γνώρισα πολλούς εδώ, πολύ περισσότερους από όσους περίμενα και πολύ απρόβλεπτα οικείους από όσο μπορούσα να φανταστώ, αλλά η Ραλλού είναι αλλιώς. Είναι το πρώτο μπλογκ που στάθηκα, το πρώτο σχόλιο που πήρα, η πρώτη φορά μετά από χρόνια και μια από τις σπάνιες σε όλη τη ζωή μου που ανοίχθηκα σε άνθρωπο και ειδικά σε γυναίκα. Είναι ένα από τα καλά πράγματα που μου έχουν συμβεί, ένα από τα "πολύτιμά" μου -που σημαίνει προστατευόμενο είδος για αυτό το μπλογκ και αυτό είναι και προειδοποίηση και απειλή μαζί- η Ραλλού με δύο "λ" και "μου" στο τέλος του ονόματος της, έτσι κτητικά και αδιαπραγμάτευτα. Έτσι όταν η Ραλλού μου έγραψε, ότι ο Μερλιν λείπει εδώ και τρεις μέρες από το σπίτι, σκέφθηκα πόσο σημαντικοί είναι και για μένα και ο Μαντού και ο Μέρλιν. Εάν δεν υπήρχε ο Μαντού, δεν θα είχα συναντήσει τον Μέρλιν και εάν δεν είχα συναντήσει τον Μέρλιν δεν θα είχα συναντήσει τη Ραλλού. Έτσι σαν αλυσίδα απο παιδικό ποιηματάκι. Τι θέλω να πω: θέλω πίσω τη Ραλλού μου και για να την έχω θέλω πίσω τον Μέρλιν. Ξέρω ότι είναι "ηλίθιο" να παρακαλάς ένα γάτο ή να παρακαλάς για ένα γάτο, αλλά εγώ θέλω πίσω τον Μέρλιν .........
21 σχόλια:
Κι ολόψυχα εύχομαι να γυρίσει.
Γρήγορα.
Μένουμε στον δεύτερο όροφο κι έχουμε οχυρώσει τα μπαλκόνια για να μη βγαίνουν έξω οι γάτες: μια φορά ανέβηκε η τρελοΑκκα στο πλέγμα που έχουμε βάλει για τη Ραφαηλία κι αυτό ήταν αρκετό.
Εκτοτε, μονο αν είναι κάποιος απο μας έξω, βγαίνουν κι αυτές.
Δεν το ρισκάρω.
Μακάρι να γυρίσει γρήγορα.
ΥΓ
Εσύ ήσουν για μένα ο πρώτος "ξένος" άνθρωπος που εγραψε στο μπλογκ μου.
Ο πρώτος "ξένος' άνθρωπος που του έστειλα φωτογραφίες και βιντεάκι της Ραφαηλίας.
..
Χτες κιολας μιλούσα στον Χρόνη γι' αυτό.
:))
φανταζομαι τι θα περναει η ραλλου! μακαρι γρηγορα να βρεθει ο μερλιν!
Μακάρι να γυρίσει και να δει πόσο σας έλειψε! Ότι καλύτερο!
Υγ Η Αναστασία είναι στο μουσικό του Ιλίου καθ. πιάνου...αν χρειαστείτε τίποτα...
kai se mas to eskase o Thanasis...o gatos ths polukatoikias....kai sthn thesi tou exei erthei mia maurogata ... Makari na vrethei kai o Merlyn kai o Thanasis na gurisei piso....
νερίνα,
σ'ευχαριστώ που μ αγαπάς, είναι συγκινητικό που το λες δημοσια.
σ'ευχαριστώ που έγραψες για τον Μέρλιν, είναι παρηγορητικό να βλεπω ότι σε νοιάζει.
Ειναι επίσης ανακουφιστικό που και εσύ και οι φίλοι σου δεν με θεωρείτε τρελή που στεναχωριεμαι για τον γάτο μου.
Δεν ξέρω αν ο Μέρλιν γυρίσει ξανά στο σπίτι.
Το ελπίζω γιατί διαφορετικά θα περάσω την υπόλοιπη ζωή μου περιμένοντας τον.
Και δεν υπερβάλω...
Ευχαριστώ σε δάχτυλο του ενός χεριού μου.
Ευχαριστώ όλους σας.
Είχα κάποτε δυο γάτες, ζευγάρι, τη Λούνα και τον Στικ. Έμενα με συγκατοίκους τότε, και ο ένας δεν άντεχε άλλο να ζει με δυο γάτες [είχαμε περάσει και έναν καιρό που ζούσαμε με πέντε γάτες, είχε κάνει τρία γατάκια το ζεύγος - μετά τα χαρίσαμε σε φίλους], έτσι δώσαμε τον Στικ στον παππού του, και περνάει καλά στο χωριό. Η Λούνα όμως δεν περνούσε καλά χωρίς το Στικ, μαζί μεγάλωσαν αυτά τα γατιά, κι έφυγε... Δεν θα ξαναχωρίσω γατιά. Μακάρι να βρεθεί ο Μέρλιν. Το εύχομαι, δυνατά.
Ξέρω την απελπισία αυτή και προσυπογράφω τις προσευχές. Καλησπέρα.
.... Και κάθονταν μετά να κοιτάνε τους καπνούς. Σμύρνη και λοιπά, τα γνωστά. Το άλλο πρωί, "Γαρύφαλλος" και Τριαντάφυλλος πουθενά. Το παράλλο τα ίδια.
Ο σγουρομάλης ψαράς με τα καστανά μάτια που όταν βούρκωναν φούσκωναν και μύριζαν καφέ με καϊμάκι, πήγε να σκάσει γιατί ξέχασε στη Μικρασία τη γάτα του.....
....Εφτά μέρες μετά, ενώ πια η γυναίκα του τον έκλαιγε και ο αφεντικός του έκλαιγε και τον εργάτη και το καϊκι του, δεκάδες Ατζανιώτες στέκονταν βουβοί και σκούροι μοβ, σαν το σούρουπο στα βραχάκια της Λέσβου, να κοιτούν τα δυο λουλούδια τους "Γαρύφαλλο" και Τριαντάφυλλο, να επιστρέφουν και να ακούν ένα χαλασμό από νιαοyρητά. Το καϊκι ερχόταν γιαλοπερίγιαλα κουβαλώντας την τελευταία φουρνιά της προσφυγιάς, τις εικοσιεφτά γάτες του Ατζανού, όσες ξετρύπωσε ο ψαράς γυροφέρνοντας με προφυλάξεις την κωμόπολη φάντασμα.
Τις μοίρασε στους αφέντες τους....... κανείς δεν πήρε κουβέντα από τον παράτολμο Τριαντάφυλλο για όσα είδε πίσω. Ρώτα τη γάτα σου να σου πει την ιστορία της, απαντούσε κι έφευγε μακριά….
«Σουέλ» Ιωάννα Καρυστιάνη
Επειδή την έχω πολλάκις βιώσει αυτή την εμπειρία...με τον άσπρο μου το γάτο, το γαλανομάτη αλλά βαρύκοο, εξ' ού και το παρατσούκλι του "Κουφοντίνας" (όοοοχι, δεν ήταν τρομοκράτης), να ευχηθώ να γυρίσει ή να φιλοτιμηθεί κάποιος να τον επιστρέψει.
(2) Φιλιά (το ένα για τη Ραλλού) και
(2) Γλαρένιες αγκαλιές (η μια επίσης για τη Ραλλού)
Το κείμενό σου βγάζει μια πολύ όμορφη τρυφερότητα, για τις γάτες γενικά, για το Μαντού και το Μέρλιν, για τη Ραλλού. Θυμήθηκα τις ευχές που μου είχες δώσει την Πρωτοχρονιά, ίδια γλυκά συναισθήματα, ίδια ευγένεια. Καλή τύχη να ευχηθώ και στη Ραλλού, ώστε να βρει το γάτο της σύντομα.
[Επέστρεψα στη μπλογκόσφαιρα και ήθελα να στο πω. Καλή σχολική χρονιά στην κόρη σου!]
Α, μπορεί και στις δύο, το λέμε και για το βρεφονηπιακό; Εργένης άνθρωπος είμαι, δεν ξέρω από αυτά.
ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!
Γλαρένιες αγκαλιές
Rαλλου ελπιζω να γυρισει γρηγορα ο γατουλης σου Εχωντας φγει και απο μενα δυο γατες ξερω πως ειναι να περιμενεις
Νερινα να σαι καλα
Την αγαπη μου και στους τεσερεις σας Ραλλου ,Μαντου , Μερλιν και σενα
Γιωτα
Πώς είναι η Ραλλού σου; Δεν τολμώ να της γράψω άλλο σχόλιο, τι να της πω, κοιτάζω στους δρόμους της πόλης για κάποιον ξανθοκόκκινο κούκλο που θα κοιμάται σε κανέναν ίσκιο, αλλά δεν έχω δει ακόμη κανέναν. Ωστόσο εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι νωρίς...
Δεν θέλω να σας απογοητεύσω, δεν ξέρω που ζει το γατί. Αλλά όταν ο δικός μου γάτος, σε μονοκατοικία και γω φοιτητής, δεν φάνηκε μια μέρα, ήξερα ότι είχε πεθάνει. Και έτσι έγινε. Εκτοτε ποτέ γάτος μέσα στο σπίτι, ποτέ τέτοιο δέσιμο, μόνο γατιά πολλά και διάφορα στον κήπο, να τα φροντίζουμε αλλά χωρίς ιδιαίτερο δέσιμο. Ήταν ο Ρασίγκος μου.
Ti na po den ksero, efxome na epistrepsei... apektisa ki ego ena diko mu pet, mia gardenia, efxome na mhn me egkatalipsei ki auth :)
Kalhmera!
O Mερλιν ειναισ τη σκεψη μου και στις ευχες μου να γυρισει
Γυρνανε μετα απο πολλες μερες πιστευω οτι θα γυρισει
Νερινα επισης παρακαλω οπως περασεις απο το μπλοκ μου ωστε να παραλαβεις το υπουργειο που σου ανατεθηκε απο την πρωθυπουργο
6. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΙ ΕΛΑ.ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ. ΝΕΡΙΝΑ Απο το Ροδο
Την αγαπη μου
Γιωτα
Mια καλησπέρα πέρασα να πω....μακάρι να επιστρέψει..το εύχομαι!
ν ανησυχώ εγώ τώρα;
Ο Μέρλιν δεν γύρισε και δεν θα γυρίσει, ο κύκλος όμως μένει. Τραυματισμένος ίσως, αλλά πάντα κύκλος.
να οσυπω οτι ειχαμε εναν γατο παλια στην χιο που γυρισε μετα απο 2 μηνες το καλο μου τον στειρωσαμε κ δεν ξαναεφυγε ποτε εκανε παρεα με τον Δια μας αλλα δεν του ειχαμε ονομα τον φωναζαμε ψιψι
Δημοσίευση σχολίου