Κυριακή 15 Ιουλίου 2007

Catch the ball είπα! (No 1)


όχι εγώ η Ραλλού.

Έχετε δοκιμάσει να πείτε όχι στη Ραλλού; Εδώ που τα λέμε, έχετε δοκιμάσει να πείτε ναι στη Ραλλού; Δεν σας συστήνω καμιά από τις δύο επιλογές. Απλά catch τη βρωμομπάλλα (λόγω της επαφής της με τον χλοοτάπητα το «βρωμο») και ............. ότι σας φωτίσει ο θεός σας, η ΔΕΗ, το κερί σιτρονέλλας που ανάβετε για τα κουνούπια κάντε. Εγώ ως άτομο με τάσεις μοιρολατρικάς χρησιμοποιώ συνήθως και τα τρία, ενίοτε και ειδικά εάν ευρίσκομαι εις εξοχάς νοικιάζω πυγολαμπίδας (ο Μποστ που λέγαμε μικρή).

Τα δεδομένα

Μια κυκλαδίτικη εκκλησία με τη θάλασσα σκανδαλωδώς απούσα. Και ερωτώ: Χάθηκαν τα κλασσικά κυκλαδίτικα εκκλησάκια που σέβονται τον εαυτό τους; Λευκά και αγέρωχα με μπλε πόρτα σε μια γκρεμίλα επάνω, που η πρόσβαση σου σε αυτά ανάλογα να ενισχύει ή να εξαφανίζει δια παντός το όποιο θρησκευτικό συναίσθημα, αλλά παρόλα αυτά η επωδός μόλις φτάνεις στη μπλε πόρτα να είναι η ίδια "θα το κόψω το ρημάδι τελείωσε".

Και όμως χάθηκαν και αντί για αυτά έσκασε μύτη, ένα αρχιτεκτονικά άψογο δεν λέω δείγμα, στη μέση του πουθενά, με μια ελιά στην άκρη και σαν να μην έφταναν όλα αυτά μια συμφωνία ξεραμένου σταχιού -στάχια δεν τα λένε αυτά τα κιτρινωπά τριγύρω του;- και ισάδας αντάξιας ενός μικρού γηπέδου. Αυτό ήταν "εύρηκα εύρηκα" και δεν χρειάζεται να το κόψω το ρημάδι, όχι «Catch the ball» , «find the ball» εννοεί η μικρά, άτομο άλλωστε εξόχως διεστραμμένο και με ροπάς και εμμονάς εξίσου διεστραμμένους (πλεονασμός) και για όσους δεν κατάλαβαν τη Ραλλού εννοώ. Σε πρώτη φάση σκέφτηκα "τώρα δέσαμε" και σε δεύτερη φάση το ίδιο ξανασκέφθηκα και είμαι σίγουρα ότι όποιο αριθμό φάσης και να δοκίμαζα το ίδιο θα σκεφτόμουνα.

Έχουμε λοιπόν μια κυκλαδίτικη κατά Ραλλού εκκλησία και μια χαμένη μπάλα, το «catch» όπως θα έχετε ήδη καταλάβει την έκατσε και εξαφανίστηκε από την εικόνα. Αυτό βέβαια δεν μοιάζει για την ώρα να λύνει το πρόβλημα της χαμένης, στο προαύλιο χώρο μιας εκκλησίας, μπάλας.

ΠΟΙΗΜΑ

'Ώρα απέμεινα αρκετή με προσοχή περίσσια

το χώρο γύρω να θωρώ που όλα ήταν ίσια.

Τη μπάλα ψάχνοντας να βρω μια λύση τότε βρήκα

την κυκλαδίτικη εκκλησιά και σε αυτήν εμπήκα

κερί ανάβω όχι απλό αλλά κερί μεγάλο

και τάμα δένω ευλαβικά στον πολυέλαιο πάνω

μια μπάλα έχει σκαλιστή στην όψη την καλή του

και ένα μάτι αλλήθωρο εις την ανάποδη του,

ελπίζοντας η τάλαινα και σχεδόν -ηντα κόρη

άγιος ευθύς να ενδιαφερθεί να έβρω το μπαλάκι

και στης Ραλλού το μπλόγκιον να είναι σε λιγάκι

O κύριος όμως ως γνωστό έχει δουλειάς μεγάλας

δεν ασχολείται δυστυχώς με απωλεσθείσας μπάλας

Ευθύς μόλις το σκέφθηκα και το μυαλό επανήλθε

μην με ρωτήσετε το που αρκεί και μόνο που ήλθε

συγνώμη ζήτησα ειλικρινή βαθεία εκ της καρδίας

και με βηματισμό αργό βγήκα της εκκλησίας

Ρίχνω μια ματιά δεξιά όπου το μάτι φτάνει

ρίχνω και μια αριστερά ώσπου είδα μια στάνη

Βοήθεια σκέφθηκα ίσως βρω από έναν αγρότη

αλλά ευθύς αναίρεσα να μην με πουν και πότη

ούτε ο βοσκός ο θαλερός με το παχύ μουστάκι

εφάνηκε κατάλληλος στο να έβρω το μπαλάκι

και τότε εκατάλαβα και αμέσως εκλονίσθη

ούτε θεός ούτε θνητός μπορεί να με βοηθήσει

μονάχη πρέπει δυστυχώς η τάλαινα η κόρη

τη μπάλα γρήγορα να βρω μη χάσω το παπόρι

και καταβάλω εξ’ υπαρχής τα κόμιστρα αλί μου

αφήνοντας έτσι άβαφτο το άσπρο το μαλλί μου

Συνεχίζεται
Μερικές διευκρινίσεις

1/ Όχι δε σάλταρα. Τώρα αυτό δεν ξέρω εάν πείθει, αλλά κάπως έπρεπε να οριοθετήσω την πνευματική μου κατάσταση. Η Ραλλού με κάλεσε σε ένα παιχνίδι με μια φωτογραφία. Όχι να παίξουμε εγώ αυτή και η φωτογραφία, γιατί ακόμα και για τον "παπά' απαιτούνται τρεις κάρτες. Κάποιος/α δίνει σε κάποιον/α μια φωτογραφία και αυτός καλείται, όχι ο πρώτος κάποιος/α ο δεύτερος κάποιος/α να γράψει "κάτι", λες και είχε άλλη επιλογή λέμε απο το να γράψει, αφού μιλάμε για το χώρο των blog, τώρα εάν κάποιος/α μπορεί να το κάνει και με σήματα καπνού δεν αναφέρεται πουθενά ότι απαγορεύεται, αλλά επειδή καπνός χωρίς φωτιά δεν υπάρχει και ζούμε σε καιρούς περίεργους καλό είναι να αποφεύγεται αυτή η λύση (έμμεση διαφήμιση πληρώνομαι εκ της πυροσβεστικής). Επίσης επειδή μια φιλοζωϊκή κατεύθυνση την έχει το blog, το δικό μου εννοώ, αποκλείεται και η λύση των ταχυδρομικών περιστεριών, για τους γνωστούς λόγους (περί μαύρης εργασίας, κοινωνίας της εκμετάλλευσης κ.λ.π.). Αυτά τα γράφω προς γνώση και συμμόρφωση των αποδεκτών της δικής μου πια πρόσκλησης στο προαναφερόμενο παίγνιο.

2/ Η απόπειρα εφαρμογής δεκαπεντασύλλαβου οφείλεται στο ότι χθες η οικογένεια πήγε θέατρο και είδε Μποστ. Εγώ θυμήθηκα το Μποστ, σήμερα όλη τη μέρα διάβαζα Μποστ στα σκασμένα, στον καλό μου, στο γάτο, στο σκυλί και στις χελώνες, με αποτέλεσμα να μην μπορώ ούτε να σκεφτώ εάν η σκέψη δεν είναι σε δεκαπεντασύλλαβο. Υπόσχομαι να μην το ξανακάνω και εάν κάπου περισσεύει και καμιά συλλαβούλα δείξτε κατανόηση απο 15νθήμερες διακοπές με τα σκασμένα γύρισα, μαζί με τα σκασμένα.

Ευχαριστώ

Α, ξέχασα. Για αυτή τη φάση ζητάω απο τον mhxeirotera να συνομιλήσει με μια φωτογραφία ή για μια φωτογραφία, εάν θέλει και είναι αυτή:



(κάνε ψυχή μου μια και ρίχτη)

10 σχόλια:

Mh Xeirotera είπε...

Aristourgima... bravo su!

Se efxaristo ke tha antapokritho. Tha thn kitakso apo do tha thn kitakso apo kei (th fotografia) ke meta tha grapso kati. To pithanotero einai oti auto to kati den tha exei kamia (amesh) sxesh alla tha sto afieroso... peri ta telh ths evdomados dioti eime akomh athina ke den exo ola ta comfor, ase pu exo ke dyo goneis sta prothira nevrikhs krishs (ego thn exo pathei hdh).

Kalhmera ke kalh evdomada.

(Latrevo ton Mpost...)

ralou είπε...

Σματς!
Θα επενέλθω, boss απώντος

ioeu είπε...

με κεφάκια γυρίσαμε?...

ZouZouna είπε...

Ως νεώτερη στο blog, αλλά με μητέρα άξια και ικανότατη (κοίτα Rallou) θεωρώ ότι τέτοιο πράγμα, είναι ότι καλύτερο. Πόιές περιγραφές και να σε πιάνει "μελαγχολία". Τρία, πέντε δεκαπεντασύλλαβα.... και έξω απο την πόρτα και η ραλλού και οι μπαλιές της!! Μπράβο, μπράβο ,
Α Ξ Ι Ο Τ Α Τ Η

ralou είπε...

Δηλαδή τι περίμενες;
Τι περίμενες ε;
Εκλησάκια στους γκρεμούς και ηλιοβασίλεμα στο απέραντο γαλάζιο;
Αμ! δεν είναι μόνο έτσι τα κυκλαδονήσια.
Εχουν και κάτι ισιάδες που τις βαράει ο ήλιος και στο ντάλα μεσημέρι σκάει ο τζίτζικας και ανεβαίνει από το ξερό χορτάρι ζέστη σα λάβα.
Μα κυρά μου!
Εσένα δεν σ αρέσει η ΖΕΣΤΗ;
Τι, την θέλεις μήπως πασπαλισμένη με αεράκι και άραγμα παρα θιν αλώς; (δεν θέλω σχόλια για την ορθογραφία, σωστό, λάθος δεν προλαβαίνω να το βάλω και σε διορθωτή)
Αμα θέλεις ΖΕΣΤΗ κοκόνα μου, αυτή είναι ζέστη!
Για το ποίημα σε άψογο δεκαπεντασύλλαβο στο άλλο.
Σκέφτομαι τα κριάρια και τα μαστάρια τους για να προτείνω κάτι.
Ελπίζω να μην έχει και τρίτο.
Η μάλλον να έχει!
Να συνηθίζουμε σε αναμονή του Επους!

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Κωνσταντίνε όμορφη νύχτα να περάσεις...... και εγώ λατρεύω το Μποστ όπως κατάλαβες :)

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Αγαπητέ ioeu τα κέφια μου ακολουθούν πάντα πορεία αντιστρόφως ανάλογη της καθημερινότητας μου.
Καλό βράδυ και σε σένα

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Για ζουζούνα: Καλώς την απο τα μέρη μου. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για τη ψήφο εμπιστοσύνης :)

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Ραλλού μου στο είχα ήδη πει ότι βρίσκομαι στον αστερισμό του 15σύλλαβου, ο αστερισμός τώρα δε ξέρω που βρίσκεται και ο δεκαπεντασύλλαβος επίσης...
Ωραία νύχτα απόψε εάν και εμένα έχει μια γεύση αλοιφής με αντιβίωση. Μάλλον έφαγα λίγη απο αυτή που βάζω στο πόδι της Νερίνας. Μην φας χάλια γεύση, ούτε ένας Αθήναιος σε συνδυασμό με έναν Επίκουρο δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα για αυτό...Αλλά πάλι ποτέ δε ξέρει κανείς τι μπορεί να καταφέρουν....
Υ.Γ. Εγώ πάντως λέω να της προσθέσω λίγο δυόσμο....

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Και ναι σε σένα δεν μπορώ να κρυφτώ, μ΄αρέσει η ΖΕΣΤΗΗΗΗΗΗΗ!!!