"Ένα έργο για ένα έργο που δε παίχτηκε ποτέ"

H Nερίνα γράφει, θεατρικό, βασισμένο λίγο στην "Ελένη" του Ευριπίδη και κάτι λιγότερο στην Ιλιάδα. Το ονόμασε "Ένα έργο για ένα έργο που δε παίχτηκε ποτέ". Θα το παρουσιάσει μαζί με φίλους της τη Τετάρτη. Το θεατρικό της βασίστηκε σε μια ιδέα της Νάσιας πριν κάποιους μήνες την ώρα του μεσημεριανού φαγητού. Η Νερίνα σεβόμενη τη συνεισφορά της μικρής της έδωσε ένα ρόλο τύπου "θα πάρει καφέ ο κύριος;" και η μικρή νοιώθει πλήρως δικαιωμένη. Για σιγουριά βέβαια εξασφάλισε ότι στο πρόγραμμα θα αναφέρεται ότι το έργο βασίζεται σε μία ιδέα δική της. 

Η Νερίνα σκηνοθετεί και παίζει τον Ευριπίδη που βγάζει σπυριά και παθαίνει κρίσεις υστερίας μόλις αναφέρει κάποιος το όνομα "Αριστοφάνης" μπροστά του.

Επειδή δεν υπήρχε χρόνος ούτε για αρκετές πρόβες, ούτε και πολλοί πρόθυμοι να συμμετάσχουν, επέλεξε να δώσει το έργο της σαν κομμάτια από πρόβες και να χρησιμοποιήσει τρυκ τύπου ένα άτομο για χορό, αφού και καλά τσακώθηκε με το χορηγό που τόλμησε να υπαινιχθεί μπροστά της ότι ο Αριστοφάνης είναι καλύτερος από τον Ευριπίδη και έτσι δεν έχει χρήματα για ένα χορό της προκοπής. Στην αρχή είχε σκεφτεί να χρησιμοποιήσει άντρες για το χορό σε μια εκδοχή βλαχορόκ αλλά δε βρέθηκε κανένας τολμηρός να μοιραστεί το όραμά της.

Γενικά σκεπτόταν συνέχεια και έγραφε συνέχεια. Τι μου έκανε εντύπωση; Το ότι έγραφε στον υπολογιστή -όλα της τα κείμενα τα γράφει εκεί άλλωστε- και ότι δεν έκανε καμία διόρθωση σε ότι έγραφε. Εμένα απλά μου διάβαζε τα κείμενα και μου είχε απαγορεύσει να πειράξω τα κείμενά της. Όπως είπε και με ψιλοπλήγωσε "δε θέλω να πειράξεις τα κείμενά μου, θα μου τα χαλάσεις". Αργότερα μου εξήγησε ότι δε το εννοούσε όπως ακούστηκε, αλλά να ήθελε να γράψει κάτι δικό της.

Το μωρό μου μεγάλωσε και γράφει μόνο του τα θεατρικά του...